Heidi WinterVenture, Apple & Cinnamon

Jako że obecnie panuje pogoda iście zimowa, to i takową Heidi dzisiaj opiszę. Co prawda jest to limitka, która była dostępna w sprzedaży rok/dwa lata temu, jednak od czego są bazarki i stragany z tanimi słodyczami; Tę tabliczkę z datą ważności 12/10/2015 kupiłam za równe 2zł. Miałam pewne wątpliwości co do warunków, w jakich była przechowywana, no ale kaman, za taką cenę ciężko się nie skusić.

Na początku też chcę zaznaczyć, że z powodu mojego gapiostwa czekoladę otworzyłam dzień po terminie. Osobiście nie uważam, żeby miało to jakiekolwiek znaczenie (patrząc na to że i tak jest sprzed roku :P), ale w razie czego informuję.

Opakowanie zimowej Heidi jest płaściutkie i eleganckie. Grafika na opakowaniu jest śliczna, taka.. ciepła, podoba mi się o wiele bardziej niż minimalistyczne Lindt'owskie wzory (szczególnie z serii Excellence).
Wydobywszy tabliczkę zauważyłam, że wzór kosteczek - napis "Heidi" i jakiś fikuśny kwiatek - odbił się na okalającym je sreberku: niby nic, ale ucieszyło moje spaczone oczy.

Odwinęłam pierwszy rządek i nieznacznie przybliżyłam do niego twarz - i buuum, z miejsca uderzył we mnie mix zapachów: suszonych jabłek, przyprawy do piernika... To był owocowy sad i świąteczne wypieki w jednym! Całe szczęście, że pomimo choroby nos pozostał sprawny, bo samo wąchanie tej czekolady było rozkoszą.
No właśnie, czekolady, a czekoladą ona nie pachniała. Jabłka, jabłka i jeszcze raz jabłka - po takim wstępie sprawdziłam ich udział w składzie. Występują tam dwukrotnie: raz w postaci suszonych, karmelizowanych kawałków ( ) a potem jako aromat/olejek.

Jako że ślinianki pracowały już ze zdwojoną mocą, czym prędzej wgryzłam się w cienką, czekoladową taflę. Chociaż nie, trafniej będzie powiedzieć: taflę cynamonową! Ooo tak, tej wspaniałej przyprawy nie można pomylić z inną. Smak cynamonu jest intensywny, ale nie przytłaczający. Oprócz niego czuć, oczywiście, jabłka. I tak sobie myślę, że hojnie polano tego olejku, bo suszone owocowe cząstki, choć bardzo smaczne, są tylko dodatkiem w ilości symbolicznej. Smakują jak typowe, jabłkowe chipsy (czyli wspaniale).

O wiele więcej jest za to ryżowych chrupek. Smaku własnego nie mają, ale za to przyjemnie chrupią i wywołują złudne uczucie jedzenia szarlotkowo-czekoladowego ciastka. Geniusz, naprawdę.

(Preparowanego ryżu jest naprawdę sporo, ale, oczywiście, na zdjęciu tego nie widać.. Lepszego nie mam, bo wszystkie inne rozmazane, a na jedno władował się kot :'))

No właśnie, piszę ja i piszę, a o czekoladzie jako czekoladzie jeszcze nic nie powiedziałam. Prawda jest taka, że to najmniej czekoladowa czekolada jaką jadłam. To raczej szarlotka, szczodrze posypana cynamonem. Kakao właściwie nie dochodzi do głosu; trzyma się z boku - to prawda, ale przed szereg nie wychodzi. Trochę szkoda, bo kakaowy kop wyszedłby tej tabliczce na zdrowie.

Drugim i ostatnim minusem Heidi jest, niestety, jej konsystencja, czuć, że czekolada swoje przeleżała. Praktycznie się nie rozpuszcza, jest mocno proszkowa i dość oporna w jedzeniu. Z tego powodu nie mogę przyznać jej maks. punktów. Nie dam też 9 ani 8,5, z uwagi na niewystarczającą ilość 'czekolady w czekoladzie'. Myślę, że dostanie ode mnie 8, bo jedzenie jej było prawdziwą przyjemnością, choć nie do powtórki każdego dnia.
Ocena: 8/10
Cena: 2zł huehuehue

Macie tak czasem, że choć siedzicie nad postem (dosłownie) godzinami, to i tak ciągle wam coś w nim nie pasuje? Ja właśnie pobiłam swój rekord siedząc nad tekstem trzy dni.. Ach Heidi Heidi..