Ritter Sport, White Whole Hazelnuts

Oficjalnie wygrzebałam najstarszą czekoladę z mojej kolekcji, bowiem ta Ritterka była ze mną jeszcze na wakacyjnym wyjeździe w górach; Oczywiście nakupowałam wtedy tyle słodyczy, że w końcu nie było kiedy jej zjeść. Po powrocie do domu zwyczajowo wrzuciłam ją do szuflady, a że meble mam koloru kremowego, zakamuflowała się skubana całkiem nieźle.
Odkopałam ją jakiś tydzień temu i tak się czaiłam, czaiłam.. Aż w końcu i na tą dziadygę przyszedł czas.
~ ~ ~
Nie wiem czy już o tym wspominałam, ale nie lubię kształtu i grubości Ritterowych kostek. Małe to i grube jak dzieci, zupełnie nie wpasowuje się w mój gust. Z tego powodu rzadko kupuję te czekolady, jednak zdarzają się takie smaki, których odpowiedników nie znalazłam u innych producentów albo są one trudno dostępne. Własnie tak przestawia się sprawa z Whole Hazelnut - mogłabym co prawda kupić Nussbeissera, ale nie za często widuję go w wersji białej; zresztą nie mam dużego zaufania do wyrobów firmy Alpen Gold.
Poza tym za Ritter Sportem przemawiała też bardzo pozytywna recenzja czoko. Nie było wyjścia, musiałam tę czekoladę mieć!

W przeciwieństwie do ostatnio opisywanej Heidi ta tabliczka, choć po stażu patrząc - najstarsza, ma termin do marca 16-go roku. Zdziwiło mnie więc, gdy po otwarciu opakowania zobaczyłam, że parę orzechów wystających z czekolady jest czarnych. Dopiero po chwili, w wyniku działania zaawansowanych procesów myślowych mózg podsunął mi tezę, że to najzwyczajniej w świecie orzechowe łupinki. Odetchnęłam i wzięłam tabliczkę do ręki - zaczęła się sypać i kruszyć. Co jak to, przecież jest jeszcze dobra! Zaczęła chwytać mnie paranoja; Czego oczekiwałam po tabliczce, którą niejednokrotnie wrzucałam i wyrzucałam z plecaka i walizki? Ech, co poradzę, po prostu tak bardzo chciałam żeby okazała się dobra!

Pomimo wcześniejszych wątpliwości Ritterka zaskoczyła mnie pozytywnie już przy teście zapachu: był to intensywny aromat orzechów laskowych skąpanych w słodkiej, doprawionej wanilią śmietance. Teoretycznie nie powinnam się spodziewać niczego innego, ale serio nie sądziłam, że będzie pachnieć ładniej niż niejedna mleczna czekolada!

Konsumpcję zaczęłam z grubej rury, bo od dużego, ciemnego orzecha. Był dokładnie taki, jaki powinien być - aromatyczny i chrupiący. Ba, wszystkie takie były, a (jak widzicie) przy tej tabliczce nie ma mowy o orzechowym deficycie: praktycznie na każdą kosteczkę przypada jeden, czasem dwa.

Powściągając konie szaleństwa i chochliki w oczach wyszukałam i odgryzłam kawałek samej czekolady. Jest słodka, to po pierwsze; Po drugie, zdecydowanie brakuje jej gładkości - może nie kruszy się przesadnie (jak ciastka czy wafelki :P), ale trochę dobrego, śmietankowego tłuszczu by się jej przydało. Dziwnie mi to mówić przy białej czekoladzie, ale tak właśnie jest.
Poza tym czułam w niej delikatny posmak śmietanki i równie delikatną wanilię - "delikatna" to w ogóle dobre określenie dla tej czekolady. I "słodka", choć ta cecha przybiera na sile dopiero w okolicy drugiego rządka.

Z walorów smakowych to by było na tyle, za to w strukturze wyróżniały się jeszcze (oprócz orzechów) ryżowe chrupki - takie tam chrupacze, z których obecności się cieszę, bo chrupać lubię.

Przyznam szczerze, że kupując tą tabliczkę kierowałam się tylko i wyłącznie opinią ludzi internetu. Nawet przez chwilę nie pomyślałam, że biała czekolada i orzechy mogą stworzyć smaczny, warty polecenia duet. Rzeczywistość przerosła moje najśmielsze oczekiwania, bowiem ta Ritterka, nie mając ani super składu ani oryginalnych składników, w 100% wpisuje się w moje gusta. Z tego powodu nie umiem zbyt 'obiektywnie' jej ocenić (inna sprawa, że coś takiego jak obiektywna ocena nie istnieje).. I nawet nie będę próbować. Praise the lord Ritter Sport!
Ocena: 9/10 (-1 za formę i gładkość)
Cena: 4,99zł