Ritter Sport, Milk Whole Hazelnut (65g)

Dzisiejszy wstęp zacznę od prośby do wszystkich z was mieszkających w Warszawie: jeśli ktokolwiek zobaczyłby w jakimkolwiek sklepie czekoladę Ritter Sport Karamell Nuss, bardzo proszę o cynk. Ja nie wiem jak to jest, ale widziałam ją wiele razy w 'swojej' Almie, a jak zdecydowałam się ją kupić, to śladu bo niej nie było. Fatum, złośliwość rzeczy martwych?

Podczas którejś z bezowocnych wypraw po w.w RS'a przez swoje zamyślenie prawie wlazłam w jeden z regałów, który okazał się cały wypełniony przecenami. O ile w nabiale zazwyczaj jest wydzielona taka półeczka, to takiej ilości innych produktów na promocji nie widziałam. Większość to były różnego rodzaju bombonierki i trufle, co niezbyt mnie ciekawiło, ale był także koszyczek z miniaturkami (?) orzechowych Ritter Sportów. Tzn. po plakietkach z cenami dowiedziałam się, że były zarówno białe, gorzkie jak i mleczne, ale ja zastałam tylko te ostatnie. Cena 2zł była na tyle kusząca, że choć ta tabliczka to jedna z ostatnich RS po jakie bym sięgnęła (jeśli w ogóle), to w tym przypadku nie miałam co wybrzydzać. Wzięłam, nie licząc na żaden cud, ale przynajmniej smaczny, prosty podwieczorek.

Rozmiar 65g normalnie wprawił by mnie w zakłopotanie, bo ani to dzielić na dwa, skoro mniejszy od zwykłej tabliczki, a na raz to hola hola, trochę dużo.. Ale otworzyłam ją popołudniem po długim i męczącym dniu, uznając, że dzisiaj wyliczać kalorii nie będę. Też z tyłu głowy miałam myśl, że przynajmniej nie wybieram jakiegoś chemicznego świństwa, a czekoladę z niezłym składem i jakże zdrowym, orzechowym dodatkiem. Kawa w kubek, tyłek na łóżko i wyciągam tabliczkę z opakowania.

Jako pierwsza rzuciła mi się w oczy ilość orzechów, których, w porównaniu do wersji białej, jakby trochę poskąpiono. Nie było ich przesadnie mało, ale fakt faktem, mogłoby być więcej.

Przygotowując się na co najwyżej głośne pyknięcie, przełamałam czekoladę, a ona TRZASK! Zaraz, co? To nie były orzechy, to dźwięk mlecznej, 30-to procentowej. Hmm. Zaintrygowało mnie to i postanowiłam zacząć właśnie od niej.

Czekolada jest, jak na Ritter'a, mało słodka i mocno kakaowa. Tak naprawdę, naprawdę mocno (choć bez cierpkości ofc.), a przy tym w ten sposób mleczna, jakby zrobić na tłustym mleku kakao, takie niesłodzone, a do niego dodać łyżeczkę Puchatka. To był diametralnie inny smak, niż np. z miniatruki Knusperkeks. O wiele bogatszy, lepszy nawet od (także miniaturowej) Edel-vollmilch. Było to dla mnie zagadką do czasu, gdy oglądając opakowanie zauważyłam, że nie ma na nim słowa po polsku, jest jedynie naklejka ze składem. Czyżby trafiła mi się tabliczka nie przeznaczona na nasz rynek, tylko niemiecki i przez to lepsza? Jeśli tak, to z jednej strony była to miła niespodzianka, a z drugiej strony poczułam żal, że nie mamy tej klasy produktów na co dzień.

Przechodząc do orzechów, na których ilość w pierwszym momencie narzekałam, wydaje mi się że były mniej podprażone, mniej chrupiące i mniej.. Orzechowe niż w wariancie 'białym'. Tutaj różnicy aż takiej nie było, dalej były bardzo dobre, ale tak czy siak sam fakt odnotowałam.

Zabierając się za jedzenie Milk Whole Hazelnut, nie miałam oczekiwań właściwie żadnych, nie sądziłam nawet że wrzucę tą czekoladę na bloga. Rzeczywistość tak mnie zaskoczyła, że nie lada zagwozdkę sprawiło mi wystawianie oceny. Była to NAJLEPSZA mleczna czekolada, jaką do tej pory jadłam, więc nad ilością orzechów zbytnio nie płakałam. Mimo to mogłyby być bardziej chrupiące, no i jednak to one miały tu być głównym bohaterem, a trochę ich było mało. Koniec końców ten wariant otrzymuje ode mnie taką samą ocenę jak biały, ponieważ gdyby ktoś miał mnie którymś z nich poczęstować, naprawdę nie wiedziałabym, jaki mam wybrać.
Ocena: 9/10
Cena: 2zł (promocja)