Dolfin: Ciemna cytrynowa, Ciemna z imbirem, Mleczna z kawą

Przygód z Dolfinem ciąg dalszy.
~ ~ ~ ~ ~

Ciemna cytrynowa, czyli opcja ciekawsza dla mnie od pomarańczowej. Nie wiedziałam, w jakiej postaci miała być ta cytryna, trochę bałam się kwaśno-gorzkiej skórki.

Trzask pod zębami i powolne topienie się czekolady. Pierw samoistnie uwolniła się gęsta gorycz, którą ja odebrałam jako typowo kawową.  Rozlewała się ona po mojej buzi aż w końcu, w pewnym momencie, poczułam kwasek i cytrusową świeżość. Nie pochodził on jednak z cytrynowej cząstki czy innego ciała stałego, po prostu się pojawił, a chwilę później, równie szybko (jeśli nie szybciej), znikł.

W międzyczasie z serca czekolady płynęła delikatna słodyczy. Nie pokazywała się wyraźnie, jej obecność odnotowałam raczej po tym, że przełamywała inne smaki.

Według mnie ta czekoladka była bardziej aksamitna, gładsza i ogólnie przyjemniejsza od poprzednich. Mimo to kosztując tych Dolfinów narastały we mnie coraz bardziej mieszane uczucia. Tutaj za samą bazę chciałabym dać 7.5/10, bo było smacznie i gładko, ale gdzie ta cytryna?
Ocena: 7-/10


Idąc po bandzie następną wzięłam mleczną z kawą, która ciekawiła mnie o tyle, że nie nazwano jej "kawową", a "z kawą" właśnie.

Zapach specjalnie się niczym nie wyróżniał, na pewno nie czułam w nim kawy.

Ogółem czekoladka jest w odbiorze gładka i maślana, chociaż na początku mój język trafił na coś twardego. Zanim kawałek się roztopił i dostałam się do znaleziska, poczułam wyraźną słodycz i mleczność bez zbędnego tłuszczu. To za nie Dolfina au lait tak polubiłam. W tle także jest kakao, ale jego rola mimowolnie zostaje zepchnięta na bok gdy w środku znajduję..

..drobinki kawy! Miękkie, albo inaczej: takie do zgryzienia, jak większe granulki kawy rozpuszczalnej. Kawowe i gorzkie tak jak powinny. Serio, czasami gorycz walnęła tak, że aż twarz mi wykrzywiło. Ale jak świetnie łączyła się ze słodką czekoladą! Pierwszy raz miałam okazję jeść dosłownie czekoladę z kawą, gdzie tabliczka sama w sobie nie była niczym aromatyzowana, cały smak pochodził z tych drobinek. Według mnie to genialne rozwiązanie! O ile kawowych słodyczy nie lubię, tak Dolfin lait cafe kupił mnie totalnie. Póki co, najlepszy próbowany wariant ze wszystkich miniaturek.
Ocena: 10/10


Jak już idziemy w mocne, to przyszedł czas na ciemną z imbirem.

Trochę jej się bałam, ponieważ nie było w składzie innych przypraw poza imbirem (zupełnie inaczej niż w Hot Masala), a ja nie jestem wielką fanką jego smaku  (chociaż wiem, że ze słodyczą zazwyczaj komponuje się dobrze).

Już od pierwszego ugryzienia poczułam ostrość, co trochę mnie zestresowało. Zaraz za nią walnął smak imbiru, niemożliwy do pomylenia, w związku z czym ciśnienie podskoczyło mi po raz drugi. Na przekór sobie, zaczęłam jeść tę czekoladkę coraz szybciej - i coraz bardziej zaczęła mi ona smakować. Intensywny smak kakao mieszał się z korzenną pikantnością. Było w tym coś orientalnego i ujmującego. Jakaś lekka słodycz się czaiła, ale szczerze, zupełnie nie zwróciłam na nią uwagi. Liczyła się tylko fuzja gorzko-ostrego smaku, którego natężenie było dla mnie "akurat". Dla wprawionych smakoszy to najpewniej będzie pikuś, żadne wyzwanie, ale ja do takowych nie należę. Czekoladka bardzo mi smakowała i za to z uciechą wystawiam jej..
Ocena: 8/10

Coby zakończyć wpis jak najbardziej pozytywnie, przesyłam wam fale ciepłej duchowej energii i życzę wytrwałości w starciu z panującymi mrozami. Ja na co dzień mam wrażenie jakbym wracała do domu z odmrożonymi nogami, ale mimo to trzymam się dzielnie. Tylko w duchu trochę klnę.
;)