Muller, Griesspudding Himbeere + Ryżowa inspiracja i pyszne zdobycze

Na promocji upatrzone, na kolacyje zjedzone. Akurat kaszki na mleku (kupnej) próbowałam dosłownie raz i z tego co pamiętam była to Smakija. W sumie smakowała identycznie jak ta domowa, co mimo wszystko było dla mnie zaskoczeniem, choć jej proces produkcyjny skomplikowany nie jest. Nie powiem, żeby ta Mullerowa sztuka wzbudzała we mnie specjalny szał, ale że dostałam i zjeść przed terminem/końcem roku musiałam, bo to jednak nie czekolada i skwaśnieć może - cóż było czynić?

Biało-beżowa masa jest bardzo gęsta, miłośnicy betonowych konsystencji będą zadowoleni. Kaszka odznacza się w postaci mini-kuleczek, które kojarzą mi się trochę z napęczniałymi nasionkami chia.

Masa jest nieziemsko kremowa i delikatna jednocześnie. Choć zachowuje się na łyżeczce prawie jak zastygły budyń, w buzi rozpuszcza się błyskawicznie i wręcz aksamitnie. Jest zaskakująco mało słodka i śmietankowo-mleczna. Dobra, wróć: mało słodka to za dużo powiedziane, ale jest taka delikatnie słodziutka (zaraz puszczę pawia od tych zdrobnień) i na pewno nie na tym poziomie słodkości co większość wyrobów Mullera. Czułam w niej też przelotny aromat wanilii.

Malinowy wsad ma śliczną, bordową barwę, gdybym używała szminek mogłabym je mieć właśnie w takim kolorze. Wyraźnie widać w nim strzępki owoców, a dokładniej te 'cząstki', z których zbudowana jest malina.
Wsad jest w pierwszym odruchu kwaśnawy, potem słodki, a na końcu wybrzmiewa smak maliny znanej mi z kiślu o tym samym smaku. Jest to smaczna malina, ale, jak mówię, kisielowa, a nie naturalna. Dobra i nie mogę powiedzieć, że spodziewałam się więcej, bo żadnych oczekiwań do tego wyrobu nie miałam.

Gdyby zmieszać zawartość obu komór wychodzi najzwyczajniej w świecie kaszka o smaku malinowego kiślu, smaczna, ale jak dla mnie gorsza od wersji bazowej i zdecydowanie mniej gładka i śmietankowa. Jedząc deser jadłam te dwa elementy osobno i nie żałuję obecności żadnego z nich - dzięki temu mogłam przeplatać słodki smak kwaśniejszym i na swój sposób orzeźwiającym.

Z uwagi na to, że kaszka razem z deserem (jak na mój gust) nie sprawdza się tak dobrze jak gdy są odseparowane, nie wiem czy powinnam dawać maksymalną ocenę, bo równie dobrze w pojemniczku obok mógłby być dobry krem czekoladowy. Jednak nie zmienia to faktu. że produkt bardzo mi smakował i aż szkoda mi, że nie miałam więcej sztuk ;)
Ocena: w kategorii kubeczkowych deserków - 10/10
Cena: prezent


Dodatkowo chciałabym przedstawić Wam dwie propozycje na wykorzystanie czerwonego ryżu, który sezonowo (?) jest dostępny w Biedronce. Najpierw oczywiście ugotowałam, a właściwie rozkleiłam go na wodzie - gotuje się podobnie jak brązowy, czyli od 20 do 40 minut, w zależności jak miękki ryż lubicie. Potem wykorzystałam go do obiadu, razem z pieczonym kalafiorem i tofu:

..jednak lepszym pomysłem było przyrządzenie go na słodko, gdyż jego smak (u mnie przytłumiony przez sól - uważajcie z nią) jest, trochę jak nasiona chia, lekko orzechowy. Wykorzystałam ten fakt i następnego dnia powstało takie oto śniadanie:

Wygląda biednie? Możliwe, ale w prostocie siła i ja takie posiłki lubię :) Jest tutaj, podgrzane w garnuszku:
50 gram czerwonego ryżu
1 łyżeczka masła migdałowego rozprowadzona w łyżce mleka
pół łyżeczki miodu
starta marchewka, solidnie skropiona sokiem z cytryny
+ całość posypana gałką muszkatołową :)
Orzechowo, słodko-kwaśno i pysznie. Polecam wam spróbować takiego połączenia!

A tu łupy z dzisiejszych Warszawskich Targów Smaku:

Świeże daktyle (już nigdy nie zjem suszonych), Zottery: ryżowy, z nadzieniem migdałowym i był jeszcze Red Wine Rush, ale ten trafił do mamy :)